|
Beste periode:
Ongeveer 10 juli - 20 augustus (= hoogzomer).
 Dovrefjell met daarin de meerdaagse wandeltocht via westzijde Snøhetta.
Een goede kaart van heel Noorwegen vind je op: www.norgeskart.no
De Snøhetta (2286 m) is de hoogste berg in Noorwegen buiten Jotunheimen.
Links onder de berg zie je een cirque (kaar) met een cirquegletsjer (kaargletsjer).
Kaart:
Turkart schaal 1: 25.000
Het is toegestaan de kaart van de website
www.norgeskart.no op de schaal 1: 25.000 op je computerscherm af te beelden en een afdruk van
te maken.
Voordelen van deze werkwijze:
1. Deze digitale kaart bevat de recentste wijzigingen, in tegenstelling tot
de papieren Turkart.
2. Het bespaart je veel geld,
want Turkarter zijn in Noorwegen erg duur.
Enige kanttekeningen:
Sla de wandeling naar de hoofdtop van de Snøhetta over. Ga daar liever een andere keer naar toe met de Snøhetta-dagwandeling. vanuit Snøheim.
Het hutje Loennechenbua is zéér klein met slechts 4 slaapplaatsen.
Neem dus alleen deze kortere route via Loennechenbua (stippellijn)
als je een tent meeneemt. Je kunt dan, als het hutje al bezet is, altijd
wel ergens verderop de tent zetten.
(In de buurt van de hut kun je niet kamperen, want daar helt het terrein).
Ik vind de wandeling van Gammelsetra naar Lønset minder mooi dan
de Åmotan-dagwandeling. Daarom kies ik voor laatstgenoemde.
De Svøufallet met 156 m vrije val is een belangrijke waterval.
Ze behoort tot The World's Top 100 Waterfalls.
Weerbericht:
www.yr.no/place/Norway
Fotoalbum:
Markering in het terrein:
Zéér goed.
Drinkwater:
Je passeert voldoende meren en rivieren.
Extra dag mogelijk:
Om vanuit Snøheim de Snøhetta te beklimmen.
Van dag tot dag:
De hele route is goed gemarkeerd in het terrein.
Ga 's morgens met de Skyttelbuss (shuttlebus) om 9.45 uur ? vanuit Hjerkinnhus naar Snøheim. (De Snøheimvegen is gesloten voor auto's).
Deze shuttlebus is tevens een korte bussafari.
Je ziet vanuit de bus groepjes muskusossen lopen in het wilgenstruweel
langs de
steenslagweg. De chaufeur stopt dan en geeft
je
de tijd om
ze veilig vanuit de bus
te bekijken en te fotograferen.
De eerste dag heb je de keus uit twee routes:
1. Snøheim — Åmotdalshytta via westzijde Snøhetta
... 6 uur ... zwaar
Deze route door het Svånådalen is veruit de mooiste van de twee.
Je loopt eerst over gemakkelijk terrein westwaarts, buigt om de Hettpyntan heen in noordwestelijke richting.
Daarna door de pas (opening) tussen Store Langvasstinden en
Larstinden.
Hier heb je kaarmeren, waarlangs je over blokkenhellingen, d.w.z. puinhellingen van grote rotsblokken) moet
klimmen.
(Wil, of kun je dat niet, neem dan het volgende alternatief:
Snøheim — Åmotdalshytta via Reinheim
.5 ½ uur ... lichte wandeling
(Omdat de volgende mooie dag láng is, kun je als je met de tent gaat, beter na Åmotdalshytta nog een uurtje doorlopen om daarna pas de tent te zetten. Dan is de volgende dag wat minder lang.)
.......... ..Geel = open gebied
.......... . Horizontale, blauwe lijnen zijn meertjes niet ver van wandelroute
2. Åmotdalshytta — Grøvudalshytta
.... 8 uur ... middelzwaar.
Je loopt vanuit het hooggebergte het groene Grøvudalen in.
Het is een probleemloze lichte wandeling. Er zijn slechts enkele
plekken, waar je korte tijd over een blokkenhelling loopt.
Wel duurt de wandeling zéér lang. Daarom heb ik lichte wandeling gewijzigd in middelzwaar.
........... Geel = open gebied ......... Groen = bos ......... Blauw = rivier/beek
........... Horizontale, blauwe lijntjes zijn meertjes niet ver van wandelroute
3. Grøvudalshytta — Åmotan — Gjøra
.... 6 uur ... lichte wandeling
Loop langs boerderij Lundlia naar beneden de Åmotan-kloof in.
Bij boerderij Jenstad weer omhoog (eruit).
Vanaf deze boerderij over een asfaltweggetje noordwaarts.
Na 1 km wandelen langs deze vrijwel autoloze weg kom je bij een iets drukkere weg en kun je de rest desgewenst liften.
Men neemt je op kleine weggetjes altijd snel mee.
Gjøra heeft een camping, bushalte en supermarktje..
........... GGeel = open gebied ........ Groen = bos ........ Blauw = rivier/beek
|
Wandelgids:
De beste wandelgids voor
wandeltrektochten
(meerdaagse wandeltochten)
is:
Traumtreks Norwegen
Alwig Derstvenscheg
Bruckmann Verlag, 2014
Zie Tour 10, blz. 102
.... |
|
Te bestellen bij:
Reisboekwinkel de Zwerver (webshop voor reisgidsen en landkaarten) |
Wandelkaart:
Turkart .2223 ..Snøhetta .. 1 : 50.000
Te bestellen bij:
Reisboekwinkel de Zwerver ( webshop voor reisgidsen en landkaarten)
De omgeving van Grøvudalshytta staan niet op deze kaart. Je zult dus van dat gedeelte een afdruk moeten maken m.b.v.
van onderstaande website: www.norgeskart.no
Goedkoper alternatief voor bovenstaande kaart:
Het is toegestaan om de kaart van
www.norgeskart.no
op je
computerscherm
te zetten en er vervolgens
een afdruk van
te maken voor eigen gebruik.
Dit heeft twee voordelen:
1. Deze digitale kaart bevat de recentste wijzigingen, in tegenstelling tot de papieren Turkart 1:50.000.
2. Het bespaart je veel geld,
want Turkarter zijn in Noorwegen erg duur. |
Introduction Dovrefjell:
Zowel Dovrefjell als Rondane hebben een tiental toppen boven de
2000 m. Dat is niet veel vergeleken met Jotunheimen die er méér dan 200 heeft.
Dovrefjell is a mountain massif ( bergmassief ) to the north of
Jotunheimen
and Rondane.
It boasts six mountains and a further five secondary peaks over 2000 m (see map below).
(Mountain betekent hier berg (of hoofdtop als er zijtoppen zijn) en secondery peak betekent hier zijtop)
Dus in het geval van de Snøhetta spreekt de schrijver over:
Mountain Snøhetta 2286 m en bedoelt dus hoofdtop
Stortoppen 2286 m.
En met de drie secondary peaks bedoelt hij van boven naar beneden de zijtoppen:
Midttoppen 2278 m ; Hettpiggen 2261 m en Vesttoppen 2253 m.
This area was made into a huge national park very recently called Dovrefjell-Sunndallsfjella nasjonalpark.
Glaciers have ripped into the rounded massif creating arêtes (=graten) and pinnacles of rock.
There are still a few glaciers at work here shaping future ridges.
Het oostelijke deel van de Dovrefjell.
De zwarte driehoek rechtsboven is de mountain Snøhetta (2286 m)
(hier in de betekenis van hoofdtop Stortoppen)
De drie zwarte cirkeltjes links ervan zijn de peaks, de zijtoppen,
dus van boven naar beneden: Midttoppen, Hettpiggen en Vesttoppen.
Zie desgewenst http://scandinavianmountains
Wildlife:
The area is rich in wildlife, with a wide variety of flora and birds.
A marshy area to the south east of the massif, called Fokstumyra, is renouned for birdlife.
Dovrefjell is also home to an expanding herd of musk oxen, which were introduced here in the late 1940's from Greenland and now number some 250 animals.
Dovrefjell is also home to one of the last herds of truly wild reindeer in. Scandinavia with about 2000 animals.
There are also 20-30 elusive wolverines (veelvraten) in Dovrefjell, which is
their last stronghold in southern Scandinavia.
Climate:
Dovrefjell enjoys a climate that is not solely dominated by maritime influences but is also influenced by the drier continental conditions of central Scandinavia.
As a rule therefore rainfall is much lower than in west Jotunheimen and temperatures vary to greater extremes.
In the winter it can get down to -30 Celsius, while in the summer it can get
up to +30 Celsius.
Military Training Ground:
To the south east of Dovrefjell there was a military training ground. called
the Hjerkinn skytefelt. It has been moved to another location and the whole area is being re-naturalized.
Presently there is a gravel road in the area used for access.
History:
Historically Dovrefjell, like the adjacent Rondane and Reinheimen, has. been associated with reindeer hunting and this goes back millennia to. the
stone ages when pit traps were used until the modern day when licences are
granted for felling wild reindeer in a short hunting season. in the late summer.
Dovrefjell lies on a historic route north from Gudbrandsdalen valley to. the historic town of Trondheim.
For centuries traders, administrators, pilgrims and even royalty have plied the route and all have gazed across the plateau to the massive bulk of Snøhetta. Consequently it has permeated Norwegian culture and folklore. It was once considered to be the highest mountain in Norway.
Access:
Starting points for trips into Dovrefjell are primarily centred on the gravel road to Snøheim. From along this road, or at its end, the cabin
of Reinheim and Åmotdalshytta are accessible and halve of the mountains in
the massif are within a days striking distance.
An other access point is Kongsvoll lodge on the year long open E6
main road and railway between Oslo and Trondheim.
To the north, west and south of the massif are a network of walking and skiing routes which also could be used to access the massif but it would take
a day or two to reach the 2000 mountains.
Bovenstaande is een samenvatting van:
http://scandinavianmountains
|
Einleitung Dovrefjell:
Das Dovrefjell ist zwar nicht das höchste gebirgsmassiv von Norwegen, hat aber für die Norweger traditionell eine große symbolische Bedeutung.
Als am 17 Mai des Jahres 1814 die erste Verfassung ausgerufen wurde, schworen sich die Vertreter des Landes " Einig und treu, bis Dovre fällt".
Zu diesem Zeitpunkt galt das Dovrefjell noch als höchstes Gebirge von Norwegen.
Tatsächlich ist die Snøhetta (de Sneeuwhoed) mit ihren 2286 m die mächtigste Erhebung außerhalb von Jotunheimen.
Neben der Snøhetta hat das Dovrefjell noch eine ganz besondere Attraktion zu bieten: den Moschusochsen.
Jeder, der ins Dovrefjell wandert, hofft, diesen grimmig dreinblickenden
Koloss zu Gesicht zu bekommen.
Um es gleich vorweg zu nehmen (vooruit te lopen) : Die Chance dazu ist
sehr groß !
Das Dovrefjell ist aufgrund der extremen Kälte im Winter und des relativ geringen Niederschlags im Sommer ein natürlicher Lebensraum für den Moschusochsen.
Er wurde in den 30er und 50er Jahren aus Grönland wieder eingeführt und
hat sich seitdem beachtlich vermehrt.
Nicht selten kann man die Tiere beim Wandern beobachten, allerdings sollte man einen respektvollen Abstand von mindestens 200 m zu den beeindruckenden Urtieren halten.
(Neben den Moschusochsen zieht auch noch eine Herde von etwas 1500 wilden Rentieren durch die Hochtäler, und selbst seltene Tiere wie
der Vielfraß und der Polarfuchs konnten sich hier halten.)
Weite Flächen des Dovrefjells sind von der Eiszeit modeliert und zeigen weitgehend gerundete Felsstrukturen mit weich ausgeschliffenen Tälern, weiten Fjellflächen und interessanten Moränenformen, die die Flüsse
nach der Eiszeit geschaffen haben.
Ein Teil des Dovrefjellsgebietes ist zum Nationalpark erklärt, um eine in Norwegen einmalige Tier- und Pflanzenwelt zu erhalten.
Im Jahr 2012 wurden weitere große Fjellgebiete in den bestehenden Nationalpark eingegliedert.
Dieser somit neu geschaffene große Nationalpark (etwa 1700 km²) erhielt den namen Dovrefjell - Sunndalsfjella Nasjonalpark.
Das Dovrefjell liegt zentral als nördlicher Abschluss des Gudbrandsdalen und bildet eine natürliche Grenze zwischen Süden und Norden.
Geteilt wird der Nationalpark durch den in süd-nördlicher Richtung verlaufenden typisch V-formigenTalzug Drivdalen.
Diesen schmalen Durchlass durch das Gebirgsmassiv nutzt heute die E6-Straße ( und Eisenbahn) , er war aber schon in historischer Zeit ein wichtiger Verkehrsweg nach Norden, vor allem zum Bischofssitz Nidaros in Trondheim.
Reste dieses alten "Kongsvegen" (de koningsweg) sind heute noch zu erkennen, wie der "Vårstigen" (het voorjaarspad, het lentepad) , der teilweise schon im 12 Jahrhundert angelegt wurde und heute restauriert,
bewandert werden kan.
Der alte Reitweg über das Dovrefjell, ausgehend von Tofte im oberen Gudbrandsdal bis Oppdal, galt äußerst schwierig und gefährlich Bereits um das Jahr 1100 ließ der damalige König die erste Hütte errichten, die den Reisenden Schutz gewähren sollte.
Weitere einfache Übernachtungsstätten, jeweils im Abstand einer Tagesreise, folgten.
Die meisten existieren heute noch (von süd nach nord: Fokstua , Hjerkinn , Kongsvold , Drivstua) und bieten oftmals 'modernen' Reisenden Unterkunft.
Das Dovrefjell ist durch die wichtigste Nord-Süd-Verbindung (E6-Straße und Eisenbahn) in zwei Bereiche getrennt:
östlich das kleine Gebiet vom Knutshø-Massiv;
westlich das Hauptgebiet mit Hochgebirgscharakter (Snøhetta 2286 m).
Wie in Rondane haben die eiszeitlichen Gletscher die Gipfeln zu glattgeschliffenen Kuppen geformt.
Die Gebirgsflora (Fjellflora) im östlichen Gebiet wird seit über 200 Jahren
von Botanikern erforscht. Der Knutshø ist der artenreichste "Pflanzenberg" in Nordeuropa.
Im Westen steht die Tierwelt im Mittelpunkt des Interesses: Moschusochsen, wilde Rentiere, Vielfraße und Polarfüchse.
Zie ook:
https://en.wikipedia.org |
Dovrefjell op de Planleggingskart Sør-Norge:
Deze planningskaart van Zuid-Noorwegen is een overzichtskaart.
Ze toont de hutten, de gemarkeerde paden, en de zuivere looptijd in
uren
( dus zonder pauzes).
...........
|
................. 
LAATST BIJGEWERKT : 7-1-2021
|
|