...........
. BOS .IN .SCHOONOORD ( DRENTHE )

SBB laatste jaren veel in opspraak:

Nationaal gezien is Staatsbosbeheer de laatste jaren veel in opspraak gekomen. Denk aan haar ronduit natuuronvriendelijk beheer (kapvlaktes van meerdere hectares, etc.). Zie hiervoor bijv. het artikel uit de NRC verderop.

De Beheerseenheid Emmen Sleen deed deze week ook een duit in het zakje. Als volleerd Clint Eastwood schoten ze uit de heup op mij zonder vooraf een moment na te denken.

Wat is er aan de hand ?
Toen ik hier pakweg zeven jaar geleden kwam wonen was het een bende in het bos. Overal slingerde vuilnis en SBB die zeer armlastig was, deed nergens iets aan. Zelfs de boslanen werden op tijd moddervrij gemaakt.
Ik ging zelf vuilnis verwijderen en paadjes aanleggen/onderhouden met simpele hulpmiddelen als kruiwagen en schop.
De houding van Staatsbosbeheer was die eerste jaren ongeïnteresseerd, maar werd vijandig toen er een nieuw baasje kwam bij de Beheerseenheid (en zoals je allemaal weet, een nieuwe bezem veegt schoon ! )

Er volgden voortdurend "meningsverschillen", maar het werd pas serieus toen ik een brief overhandigd kreeg met de mededeling dat ik toegangsverbod zou krijgen bij verdere werkzaamheden.
Dus vanaf dat moment heb ik niets meer gedaan. So far so good !

Enkele weken geleden kreeg SBB het idee om een paadje ten westen van de Gletsjerkuil aan twee kanten af te sluiten met een stapel lange takken.
Een mij onbekende persoon/personen hebben die takken enige meters verderop gegooid en het pad was dus weer beloopbaar.
SBB wist natuurlijk niet wie dat gedaan had, maar vermóédde waarschijnlijk dat ik het was. Ze schoot vervolgens uit de heup en gaf mij 9 maanden gebiedsverbod.

Gekker moet het niet worden in dit land !

Hier volgen enige lezenswaardige artikelen ter info:

https://www.nrc.nl/nieuws/2021/05/07/denk-goed-na-voordat-we-onze-bossen-helemaal-omkappen-a4042843 :

Kaalkap is een knieval voor de houtverwerkende industrie:

Milieu Staatsbosbeheer kapt om de eigen broek op te houden. Dat kan zo niet, vindt Annelies Henstra. De Tweede Kamer kan nu nog ingrijpen.

Kaalkap is slecht voor de bossen. Vanuit de maatschappij klinkt een luide roep om daarmee te stoppen. Toch wil de minister het kaalkappen tot regulier bosbeheer maken. Dat wil zeggen kapvlaktes tot een halve hectare, maar ook grotere kapvlaktes, tot twee hectares als ‘schermkap’ – wat niets anders is dan gefaseerde kaalkap. Een doorwrocht wetenschappelijk rapport in opdracht van NatuurAlert Nederland gaat daarvoor in de prullenbak. Kritische Tweede Kamerleden worden afgescheept met antwoorden die doorzichtig om de hete brij heen draaien. Nu resten twee moties tegen kaalkap. Daarover wordt op 11 mei gestemd.

Het is voorspelbaar dat als die niet worden aangenomen de belangrijkste doelen van de Bossenstrategie, biodiversiteit en klimaat, niet gehaald gaan worden. De belangrijkste oorzaak van de kapwoede is niet tegen het licht gehouden. Staatsbosbeheer kaalkapt niet omdat dit goed is voor het bos, de biodiversiteit en het klimaat. Kaalkap is een knieval voor de houtverwerkende industrie. Het is de grofste, meest schadelijke bosexploitatiemethode die er is: het is landbouw met bomen.

Waarom doet Staatsbosbeheer dat? Ze moet twee heren dienen. Ze moet het bos beschermen en de markt bedienen teneinde een eigen inkomen te genereren. De markt vraagt om rechte, snelgroeiende naaldbomen met een diameter van maximaal 60 cm. Kaalkap is ook bedoeld als productie verhogende maatregel: er wordt gestuurd op (veel) meer naaldbomen. Het bos, de biodiversiteit en het klimaat zijn juist gebaat bij (meer) loofbomen, oude en dode bomen.

Maar niemand kan twee heren dienen. Het is wrang dat de overheidsorganisatie die het bos moet beschermen, datzelfde bos moet schaden om zijn eigen broek te kunnen ophouden. De marktwerking ondermijnt inmiddels ook de bosbescherming. Het is deze belangenverstrengeling die zelfs in de organisatiestructuur van Staatsbosbeheer is verankerd. Dat vertroebelt het debat over kaalkap. De discussie daarover bevond zich in een impasse.

Kortetermijndenken:

De Tweede Kamer vroeg om nader wetenschappelijk onderzoek. De minister gaf opdracht aan een team onder leiding van de bosbouwkundige Mohren. Maar hij is adviseur van Staatsbosbeheer. Zijn rapport definieert de schadelijkheid van kaalkap handig weg. Het geeft geen expliciet antwoord op de in de Kamermotie gestelde vraag.

Stichting NatuurAlert initieerde een parallel onderzoek onder leiding van Rudy Rabbinge. Uit zijn rapport blijkt dat kaalkap in alle vormen en ongeacht de schaal schadelijk is voor de biodiversiteit, het klimaat, de bodem, en ook nog eens verliesgevend.

Maar Staatsbosbeheer kapt toch om geld te verdienen? Het probleem is het kortetermijndenken. Kaalkap leidt de eerste jaren tot cash. Waarna decennialang niet meer geoogst kan worden en de kapvlaktes hoge verzorgingskosten met zich meebrengen. Maar wie dan leeft, dan zorgt.

Toch is het is nog niet te laat. De Tweede Kamer kan deze ontwikkeling een halt toeroepen. Bovendien is de Algemene Rekenkamer een onderzoek gestart naar Staatsbosbeheer. Waarom de resultaten daarvan niet afwachten? Waarom de weinige kwetsbare bossen die we nog hebben in de waagschaal stellen? Voordat de jonge boompjes weer een bos gevormd hebben zijn we honderd jaar verder.

Ook zéér interessant:

www.groene.nl/artikel/dit-is-landbouw-met-bomen
met daarin:
"Staatsbosbeheer is teruggevallen op de kaalkapmethode voor houtoogst in combinatie met bodembewerking, alsof bomen een akkerbouwgewas zijn".

Jullie zijn weer bijgepraat,
Wees alert, want die kat in nood maakt rare sprongen.


Contact:
Graag een e-mail naar:

Bron: https://topokaartnederland.nl/
De driehoek met bos is bijna een rechthoekige driehoek.
Het Oranjekanaal vormt de ene 'rechthoekszijde', de boslaan langs de woningen

de andere... Ze zijn allebei ongeveer 1 km lang.
De schuine zijde van de driehoek is de grens met Molecaten Park Kuierpad
Het gebouwtje bij de IJsbaan is een goed startpunt voor de wandeling.
De rode streepjeslijnen zijn de mooiste paadjes.
De pijlen geven een voorbeeld van een aardig rondje.
Halverwege heb je dan een pauzepunt: de zitbank ten noorden van het

Het prachtige winterbos gezien vanuit een achtertuin.

Locatie van het wandelbos:
Het bos ligt aan de westzijde tegen de bebouwde kom (zie kaart).
(Toch is het er helemaal stil; alleen in de zomermaanden dringt er enig geluid door van de camping aan de westkant).
Honderd jaar geleden heette dit gebied Heerenkamp
(zie oude topografische kaart verderop). Het was dus een kamp, d.w.z. een individuele ontginning.
Tegenwoordig heet dit driehoekige bosgebied: 45 Bunder (zie kaart).

Zeer open, grove dennenbos:
Het zeer open bos tussen de Camping en het Heideveldje is een uitgedunde monoculture van Grove dennen (met hier en daar een enkele .Zwarte den).
Als onderbegroeiing was er een hakhout van Amerikaanse eik.
Deze is in 2016 verwijderd en in 2018 zijn er stroken met jonge Douglassparren aangelegd.
Op dit moment (2021) begint het eindelijk leuk te worden, doordat de jonge Grove dennetjes opkomen als haren op een hond.
Hopelijk laat men in de toekomst bij het dunnen ook de Ruwe berkjes staan, maar ik vrees dat SBB (Slechtbosbeheer) die wel weer zal beschouwen als onkruid.

Leeftijd van dit bos:
De onderstaande kaart toont de situatie rond 1900.
Het grootste deel van het Ellertsveld was toen nog heideveld/zandverstuiving), maar de individuele ontginning Heerenkamp had al veel bos.
Vanwege de vroegere zandverstuivingen zijn er hoogteverschillen van enkele meters.
De ondergrond is lemig, waardoor in het zuidelijke deel het regenwater niet goed wegzakt.



Heerenkamp rond 1900. Een kamp is een individuele ontginning.
De houtwallen als afscheiding rond de ontginning zijn goed zichtbaar op deze oude kaart.
Een aanzienlijk deel van het bos is aangelegd op stuifduinen, maar waar geen stufzand ligt is de ondergrond lemig.


Het Bosbeheer:
In deze driehoek is het bosbeheer goed. Maar het gebied ten noorden ervan tot aan de Kielse Kei heeft misselijkmakende plantages zonder enige natuurwaarde.
Pas het begraasde gebied ten noorden van de Kielse Kei is weer wel een leuk gebied.




De ijsbaan is aangelegd op een uitgestoven laagte.
Vlak voor de winter wordt ze onder water gezet. In de zomer is het vochtig grasland.


Leuk paadje bovenop de wal ten westen van de ijsbaan.


Het veentje is een met veen dichtgegroeid ven.
Er zijn in het verleden ontwateringssloten gegraven en het veentje werd gedeeltelijk uitgeveend.
Doordat daarna de sloten niet goed afgedamd zijn, groeide het opnieuw snel dicht met. Zachte berk en Grove den.
Wordt wakker SBB ! Het is tijd om hier een leuk plankepad over te leggen of er bijvoorbeeld een half metertje veen af te graven, zodat we weer een ven hebben.


Ten noorden van het bos de 45 Bunder verschijnt meteen dit saaie bosperceel.
We zien een zeer open dennenbos met daaronder enkele stroken jonge aanplant van Douglasspar en de rest spontaan opgekomen jonge Grove dennen. Voor de recreatie is dit alles weinig geschikt. Het blijft dus de komende tientallen jaren een typisch productieperceel met géén menging van soorten en leeftijden. Het was veel beter geweest als men hier wat Zomereik en Beuk ertussen had gezet en in ieder geval de spontaan opgekomen Ruwe berken in de toekomst de kans geeft groot te worden. Dan hadden we al wat meer inheemse soorten door elkaar.

De gletsjerkuil gezien vanaf het paadje op de oostrand van de kuil. Ik vermoed dat het een uitwaaiingskom is.
Ze heeft een voedselarme, doorlatende bodem en is daarom begroeid met Struikhei.
Alleen op de natte plekken vind je ook wat Gewone dophei. (Deze laatste is meer een moerasplant dan een heideplant Ze komt daarom veel meer voor in het veentje).


De gletsjerkuil, nu vanaf de bank aan de zuidzijde.
Onder de opgeslagen bomen ( eiken en dennen) is er te veel schaduw voor Struikhei en neemt Pijpenstrootje (Molinia caerúlea) het over.
Ook de oostelijke tip net buiten de gletsjerkuil staat vol Pijpenstrootje.
Reden: door ontwatering ontstonden op dit horizontale terrein grotere fluctuaties in de waterstanden en dat is in het voordeel van Pijpenstrootje.
Het mooie kunstwerk in de boom is een overblijfsel van een voormalige Natuurkunstroute.


Slingerend paadje door het prachtige bosperceel ten zuiden van de gletsjerkuil. De Douglassparren zijn nog lang niet volwassen, maar hebben hier al mooie afmetingen.
Het perceel bestaat uit een mengsel van:
1. Douglasspar ( een aanwinst voor het bos: want wintergroen en majestueus)
2. Japanse larix ( géén aanwinst: wij hebben inheemse winterkale boomsoorten genoeg).


Normaliter houden konijnen door hun vraat de jonge hulst in toom.
Nu er in dit bos al een flink aantal jaar geen konijnen zijn, kan ze ongestoord opgroeien.
Vooral op de open plekken zoals in het bosperceel ten oosten van de ijsbaan.

.... ...

LAATST BIJGEWERKT : 3-12-2021